Strikkekafé

Eg er ikkje med i nokon organisert fritidsaktivitet.  Det er fleire grunnar til det. For det første så verken kan, eg eller har interesse for, song og musikk.  Mine interesser som å lese og bake, er ikkje særleg sosiale.  Den viktigaste grunnen er nok at eg ikkje orkar å fylle meir inn på timeplanen.  Full jobb og hus og heim gjer at det ikkje er så mykje tid og krefter att.  Eg går fast på tysdagstur.  Det er sosialt og passeleg forpliktande.

Så vart eg invitert på strikkekafé.  I fjor hadde eg travle dagar måndag og tysdag, så det var lite aktuelt.  I år har eg færrast timar måndag.  Så ein gong i månaden skulle kunne bli kjekt.  Men så gløymde eg meg og sette ein stor brøddeig.  Likevel pakka eg med meg spøtet og tenkte eg kunne bli ein times tid.

Det var rett kjekt!  Det er sosialt, og viss ein lurer på noko, får ein hjelp.  Om det vart strikka med meg?  Fint lite.  Neste gong må eg ha med eit enkelt brot.  Mønsterstrikk og prating er litt vanskeleg å kombinere.  Elles fekk eg kika gjennom mange brosjyrar.  Det er også høve til å handle for dei som er der, og sikkert andre som stikk innom.

Eg legg også merke til at folk strikkar og heklar etter ulike metodar.  Eg skal lære klasse 10A å strikke i løpet av skuleåret, så eg er open for nye og enkle måtar å gjere ting på.