Halv steikt kalkun - vel, vell

Etter ein halv dag med norskretting, har eg endeleg fått kalkunen i omnen.  Det skulle verte ein lettvint kalkunmiddag, men då eg tok han opp frå kjøleskåpet, var kalkunen framleis halvfrosen etter 1 1/2 døgn i kjøleskåp.

Eg filosoferer ein del medan eg rettar norskstilar.  Korleis skal ein rette slik at elevane lærer av det.  For feil er det ikkje vanskeleg å finne!  Det er ikkje der problemet ligg.

Nok med ein k i nok
Dette er ein ny regel for tiandeklassingane.  Det er i alle fall nokon som hardnakka hevdar det.  Når ein får raud strek under eit ord, må det då ringe ei bjølle!

Neste bøyg er skilnaden mellom vel og vell.  Her får ein ikkje hjelp av datamaskina.

Datamaskina liker å dele opp ord.  Her har retteprogramma vorte betre. Men ein får ikkje hjelp til å skilje mellom halv steikt og halvsteikt.

Henda og føta
Ein lærer mykje om dialekta når ein rettar.  Eg ser at mange av spådomane frå 80-talet har slått til.  Vi seier snart vi på heile Sunnmøre.  Når elevane skriv henda og føta, så kjem vel det frå hovudstaden?  Teoretisk sett bør dei seie det i Ålesund først.  Ingen har spist enno.  Men kvart år les eg gjennom kva elevane har spist
i Polen. Mitt slagord om at  "oss æte på Hareid" slår ikkje gjennom.  Eit anna bokmålsord som har kome inn i dialekten er foran.  Framfor er eit framifrå ord å bruke!

NB!
Legg merke til første avsnitt i dette blogginnlegget.  Korleis skal ein hjelpe folk som skriv på den måten?