Eg las Isslottet av Tarjei Vesaas då eg var 19 år. Eg hugsa at læraren på høskulen meinte det var ei svært god skildring av unge jenter i tidleg pubertet. Eg meinte at det hadde han lite greie på, noko eg heldt for meg sjølv. Bildet er frå den episoden i boka og i operaen. Eg forstår no kva eg meinte, men har sjølvsagt også eit anna perspektiv på det. No vurderer eg å lese romanen om att.
Innhaldet er ein ting. Den musikalse opplevinga ei anna. Eg er glad for at vi fann på å fare. Musikken og heile sceneoppsettet var ei storarta opleving. Stykket rørte ved meg på ein heilt spesiell måte.
Elles må eg tilføye at dansken var ikkje noko vanskeleg å forstå verken i tale eller song.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar