Bok 51: Noe til besvær

Dette er ei litt merkeleg bok som er vanskeleg å putte i nokon sjanger.  Ein får assosiasjonar til mellom anna  Eastenders.  Sjølve handlinga går føre seg over ein kort tidsperiode.

Utgangspunktet er ein familie med to vaksne born.  Faren inbiller seg at han har fått kreft sjølv om legen seier det er eksem.  Mora har funne seg ein elskar. Faren oppdagar dei i akta utan at dei veit det. Dette utløyser ein depresjon, og har får tilgang på valium.  Dottera i familien skal gifte seg med ein mann ingen liker. Liker ho han sjølv, eller er det pengane hans som kan gi henne tryggheit, ho er ute etter? Sonen i familien har ein homofil kjærast. Kvifor er ikkje han velkomen i dette bryllaupet?

Dette er kvardagsdrama på høgt plan!  Og det store høgdepunktet er brylaupet?  Blogglesarane får lese boka sjølve om dei vil finne ut om dei vil leve lykkelege alle sine dagar!

Eg likte boka svært godt.  I byrjinga var eg skeptisk til opplesaren.  I utgangspunktet synest eg at engelske bøker ikkje bør lesast slik at ein dialekt skin igjennom. Men Bjørn Sundkvist si tilforlatlege opplesing fungerer svært godt!