Lundetrilogien er tre romanar i eitt, tre forteljingar frå tre desperate og fordrøymde tiår i nyare norsk historie. Det handlar om korleis vi kom hit, eller korleis vi kom ut av det igjen, eller kva som er igjen av draumen om det livet vi skulle dele. KOM SØNDAG. Ein gong tidlig på 1980-talet flyttar Arvid Lunde til Odda, og blir lærar på gymnaset. I MORGON ER DET MÅNDAG. Ein møbelhandlar frå Åsane set seg i bilen og kjører til Sverige mens Norge arrangerer OL på Lillehammer. Han vil gjøre ein siste, desperat handling. DEN ÅTTANDE DAGEN. Dei er ulevande og ingen kan sjå dei. Jobben deira er å korrigere feil som har skjedd overalt der sosialdemokratar er innblanda. Dei gjør den jobben som må gjørast i skuggen av sosialdemokratiets lys, ei fjern og døande stjerne. Saganatt.
Eg kosa meg med dei to første delane av boka. Historia om Arvid Lunde som vert rik i jappetida, meiner eg er ei historie som tek tida og personane på kornet. Også møbelhandlaren som sel solide møblar til kundar som han kjenner, er ein kar som vert godt skildra. For meg kunne romanen ha stoppa der. Når dei ulevande, gjenferda(?) av gamle statsministrar, skal ordne opp, vert det hakket for mykje.
Men Frode Grytten skriv og skildrar godt og humoristisk, utan at det tek brodden av det han meiner.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar