Maya love og Tirilgenseren

 I dag reiste Olaug attende til Bergen.  Med seg i kofferten hadde ho to genserar.  Den ho sjølv har på seg, har eg kjøpt som strikkepakke på Garnius. Eg er spent på garnet som heiter Drops air.  Genseren skulle strikkast litt kortare og dampast.  Det første gjorde eg, og så vaska eg plagget.  Genseren vart passeleg, men ikkje stor.  Eg tippar han kan finne på å sige litt. God og mjuk er genseren i alle fall.

Det er nokre ting eg er veldig stirrig på.  Eg dampar t.d. aldri strikkeplagg.  Handarbeidslæraren vår på lærarskulen, Margot Sundgot, lærte oss at strikka plagg vart flate om ein dampa dei, så det skulle ein ikkje gjere.  det sit i meg enno.

 

Eit anna genserønske i sommar var Tirilgenseren.  Garnet er frå Sandnesgarn og er børsta alpakka. Her er eg modell.  Vi skulle ha tre damer på eitt bilde, men etterpå vart vi samde om kvar sitt bilde av oss sjølve... Genseren er litt liten til meg, som de ser.  så det er bra ho er ein storleik mindre.

Vi får håpe at ho ikkje får bruk for så tjukke genserar med ein gong.