Focaccia er aldri feil!

 I går var vi utan nett i fleire timar.  Det skjer sjeldan. Vanlegvis bruker blogglesarane å få vite kva eg serverer når vi har gjester.  I går serverte eg det eg kallar villokse.  Eg kjøpte flatbiff og laga det som ei viltgryte med rømme, knuste einebær og rognebærgele i.  Mot slutten hadde eg i steikt løk og sopp.  Eg brukte ikkje oppskrift, men om blogglesarane vil ha ei, så bruk gjerne denne.

 Det er ein i huset som er svært glad i focaccia, og det bør helst vere berre med salt og rosmarin.  Fersk rosmarin var ikkje å sjå i butikken før helga, så det måtte bli med tørka.  I går vart brødet servert til eit ostefat.

Focaccia
1/2 pk gjær - eller helst mindre om du har god tid
4 1/2 dl vatn
3/4 ts salt
4-5 ms olivenolje
11-12 dl kveitemjøl

På toppen:
2-3 ms olivenolje
1-2 ts grovt salt
1 ts tørka rosmarin

Smuldre gjæren i bakebollen.  Ha i fingervarmt vatn.  Set til resten av ingrediensane.  Eg brukte brødbakemaskina til å kna deigen (Derfor 4 1/2 dl væske).

Trikset for å få store porar i brødet, er å legge deigen over i ein bolle med rikeleg olivenolje.  Når deigen har heva til dobbel storleik, er det berre å la deigen renne ned på bakeplata og trykke den flat med hendene.

 Når brødet har heva til dobbel storleik att, lagar du groper i brødet med fingrane og fyller dei med olivenolje. Dryss på salt og rosmarin.

Steik focacciaen ved 220 grader i ca 20 minutt.