Etter å ha lese denne boka sit eg att som eit stort spørsmålsteikn. Kva er dette? Eg har lese Erlend Loe og er kjend med hans naivistiske måte å skrive på. Denne boka er oppbygd av korte setningar, mest i direkte tale. Loe les boka sjølv, og dermed tolkar han også si eiga bok.
Her er det alvorlege problem som vert skildra med humor - og kanskje alvor.
Bror og Nina Telemann reiser på ferie til Garmisch Partenkirchen fordi ho vil det. Livet er teater for Bror. Forholdet skrantar. Bror er forelska - i Nigella Lawson. Sitata frå Nigellas fristelser er noko av det mest morosame i boka etter mitt syn.
Romanen kan nok lesast på fleire plan. Men tre CD-ar er nok.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar