Julegrantenning

 Eg fekk ei kjensle av déjà vu då korpset stod klar og skulle spele ved julegrana.  Veret var som det plar.  Det var så vidt eg våga å ta fram speilreflekskameraet.  Undervasskameraet låg att heime.

Sjølve arrangementet vart triveleg på trass av veret.  Mange hadde møtt fram.  Det skuldast nok at i tilegg til den harde kjerne, så møtte speidarar og dei som syng i ten sing.  Jens prest heldt ein kort tale og leidde det heile.

Planen var at korpset skulle sette opp telt og selje kaffi og sveler.  Dette sette stormen Berit ein stoppar for.  Men det vert svelesteiking med meg likevel.  Det høver godt som "mat på fat" seinare i dag.