Sørlandskofte

Eg fekk som kjent "Kofteboken 2" til jul. Eg studerte dei ulike kuftene nøye før valet fall på Sørlandskofta.  Eg valde ein sid variant i ein farge som skulle matche støvlettane eg kjøpte for julegåvepengar.

Det må vel vere lov å seie at eg er godt nøgd med resultatet! dette er eit plagg eg kan flytte inn i.  I går låg eg på golvet og strekte kantane passeleg medan eg sydde dei på. Dei fleste kuftene i boka har slike kantar.  Eg skal gå med på at det er pent, ikkje minst på side plagg.  Men det er krevande å få pent, synest eg. 

Garnet eg har brukt, er Sandnes alpakka.

Bok 3: Min mor har en saks i ryggen

I "Min mor har en saks i ryggen" finner du Unni Lindells beste krimnoveller. Vi møter vanlige mennesker i hverdagslige miljøer, men den tilsynelatende harmonien glir fort over i en underliggende uhygge. Ingenting er som du tror. Og alt bygger seg opp mot klimaks! Noen historier vil kanskje sjokkere deg. Gunnar Staalesen sier at Unni Lindell er en av få krimforfatterne som fremdeles kan lure og overraske ham. Unni Lindell begynte sin krimkarriere med noveller. "Min mor har en saks i ryggen" består av nye samt eldre, bearbeidede noveller. Unni Lindell er en av Norges mestselgende forfattere. Kriminalromanene om Cato Isaksen og Marian Dahle er oversatt til en rekke språk og er solgt i nærmere 2 millioner eksemplarer bare i Norge. Lindell har fått flere store priser for sitt forfatterskap.

Desse krimnovellene skulle eg ha lese i juleferien då konsentrasjonen om lengre bøker ikkje var så god.  Kvar novelle har sin eigen snert.  Dei er velkomponerte, og forbrytarane får si straff. cato Isaksen og Marian Dahle dukkar og opp innimellom.

Pavlova på skulekjøkenet

Denne veka pyntar elevane pavlovabotnane dei laga førre veke. Dei laga to botnar som vi pyntar med 1 pakke ferdig vaniljekrem og 1 pakke kremfløyte.  Til frukt valde eg sharonfrukt, druer og kiwi.  Kiwi er nokre allergiske for.  Då sløyfar vi det på eine kaka, eller dei kan gi vekk kiwien viss dei ikkje er så veldig allergiske.  Sharonfrukt var ukjent for mange.

I skulekjøkenoppskrifta bruker vi to eggeplommer.  Eg har lagt ut oppskrift tidlegare der eg bruker same oppskrifta gonga med 1,5.  Som de ser er elevane minst like flinke som læraren ...

Herleg hals i Hexa

Inspirasjon til å gjere noko, kjem ofte frå fleire hald.  Førre veke la kusina mi ut eit bilde og link til gratis mønster på ein hals same dag som eg hadde vore kald på halsen og ønska meg noko varmt og kløfritt. Som de ser valde eg ein kaldare blåfarge.

Garnet kjøpte eg same dag som eg kjøpte eit nøste til jakka mi. Eg kjøpte to nøste, la opp 104 maskar på pinne nummer 6 og strikka 4 rette og 4 vrange så lenge eg hadde garn.  Enklare kan det vel ikkje verte.

No skal eg ut og gå tur ikledd ny hals.  Det er 7 plussgrader her mot 7 minus då eg starta prosjektet.

Aldri meir!

Eg har lova meg sjølv meir enn ein gong at eg ikkje skal strikke stolpar i høgda.  Det er eit skikkeleg pirkearbeid å sy dei pent på!  Så langt kom eg på venstre stolpen i dag.  Eg har tenkt å sy på knappane før eg strikkar og syr på høgrestolpen samtidig som eg lagar knappehol. 

Laurdag tok eg meg ein bytur for å kjøpe slike knappar. Handarbeidsbutikkane har ikkje langope der. Eg kan ikkje hugse sist eg for på laurdagshandel åleine.

Eit anna prinsipp eg har brote, er ein ting om gongen.  Før jul mangla eg garn. Det hadde eg tenkt å ta som ein strikkepause, men då fekk eg høyre frå fleire hald at ein må ha ulike strikk på gang.  Så vart det til at det eine drog med seg det andre.  No har også eg eit par UFO-ar liggande ...  Når dei er ferdige, vert det attende til ein ting om gongen, eller kanskje to.

Søndag 24. januar

 I går bestemte vi oss for å invitere foreldra mine på middag.  Det er lenge sidan vi har snakka med dei. . Eg laga sosakjøt med kjøtkaker, ein populær rett både blant yngre og eldre.  Eg synest kjøtkakesausen vert betre med kjøt i sausen.

 Til dessert/kaffi serveerte eg stikkelsbærkake laga etter oppskrifta på rabarbrakake. Eg laga vaniljekrem og piska krem til. Til ei syrleg kake smakar det godt med litt søt krem. Grunnen til at eg laga kake av stikkelsbæra, var at nokon, eg hugsar ikkje kven, sa at ein kan bruke same oppskrifter til stikkelsbær og rabarbra. Det som vert att av kaka, skal eg fryse, så har eg kake og vaniljeis i frysaren.

Elles gjorde vi ein oppdagelse med serviettane.  Der er ein annan fugl enn blåmeis på innsida!?

No skal eg innstille hovudet på at eg skal på jobb i morgon.Vi har tovekesplanar, noverande varer ut veka.  Vi har og nettopp begynt på ny termin med ei prøvefri veke i mine fag.  Det er uvanleg å ei så "fri" helg.

Bok 2:Historia om det nye namnet

«Historia om det nye namnet» er ein stor filmatisk roman frå Italias mest kjende ukjende forfattar. Dette er bok 2 i Napoli-kvartetten. Boka byrjar der «Mi briljante venninne» sluttar. Livet til dei to venninnene held fram i kvar si retning. Studia fører Elena ut av det gamle livet, til ein annan by og eit anna miljø, medan Lila må ta eit val for å redde seg sjølv, og får livet snudd på hovudet. «Historia om det nye namnet» er ein roman om to kvinners kamp for å realisere seg sjølve i 60-talets Italia, før ungdomsopprør og kvinnefrigjering. Ein roman om eit vennskap som rommar kjærleik og hat, beundring og sjalusi, men som er så sterkt at ingen av dei to kvinnene er heilt seg sjølv utan den andre. Elena Ferrante har skapt eit storverk om vennskap mellom kvinner, men dette er også forteljinga om Italia som nasjon og dei gjennomgripande endringane landet gjennomgår frå 1950-åra og fram til i dag.

Eg har brukt relativt lang tid på denne romanen.  Her har vore ganske sosialt også etter nyttår, så det har gått meir i prating og strikking.  Eg greidde heller ikkje å få opp interessa slik at eg vart ivrig på å lese før eg var komen omtrent midt i boka.  No håper eg at eg snart får tak i nummer tre!

Romanen er fascinerane på mange vis.  Eg vert irritert på desse kvinnene, spesielt Lila. Men så innser eg at eg ser verda ut i frå vår tid.  Eg tenker at ein mann hadde slått meg berre ein gong. Lila lever med Stefano som er valdeleg.  Naboane høyrer det og godtar seg fordi ho har vore så høg på pæra. Det opprører lesaren.

Elles håper og trur eg Elena bryt trulovinga i bok 3! Ein kan vel seie at desse mennene kjem til kort på kvart sitt vis?

Romanen er omsett til nynorsk og nydeleg opplesen på sunnmørsdialekt!

Body

I dag bestemte eg meg for at eg skulle ta sparken i posten og stikke innom naboen med bodyen eg har strikka i barselgåve til jenta til naboguten.  Lyset gjekk før eg kom meg av garde og rett før eg skulle innom naboen. 

Nede i sentrum sende nokre asylantar lange blikk på sparkstøttingen.det er vel heller eit sjeldan syn i verdssamanheng.  Kor mange år det er sidan sist eg sparka, veit eg heller ikkje.  I dag er det i alle fall flott sparkeføre!

Vinter

I dag hadde vi nydeleg vinterver i måneskin på turen rundt vatnet.  Bildet tok eg klokka fire på veg heim frå jobb.

Gratulerer Håkon 22!

I dag kan vi gratulere yngstemann med 22-årsdagen!  Vi håper han har ein kjekk dag i Oslo!

Studentferien slutt

 I dag reiste studenten attende til hovudstaden. Då han var liten, tømde vi ofte kakeboksar og åt opp det siste julesnopet på dagen hans som er i morgon. Foreldra var inviterte vekk i går, så her vart det ikkje lagt opp til noko feiring.

Før han for fekk han middag. I tillegg til ertesuppe kokt på fenalårbeinet, kokte eg heile poteter og rabbebitar i suppa. Mor kokte eg i ei anna panne. Ein kan vel seie det vart julerestar!   Eg gjekk meg ein tur medan faren køyrde han til flyplassen.  Då sjåføren kom heim, åt resten av gjengen middag.

I går var studenten og eg på shopping.  Mi erfaring er at det å kjøpe kle til gutar kan gjerast svært effektivt. Vi fann det vi leita etter på Match -  og på skobutikken ved sida av.

No er det fem veker att til vinterferien, og i år er det berre tre veker mellom vinterferie og påskeferie!

Noko gjekk gale ...

Det dukka opp eit bilde av ei VM-look-alike-hue med mønster på ei nettside.  Eg tilbaud meg å strikke den til ein av karane. Utan kritisk blikk tok eg fram pinnestorleiken og tok dobbel Sisu i staden for Lerke.  Etter eit par striper såg eg at dette bar feil veg.  Ja, ja, kanskje den får passe til ein av nevøane, tenkte eg og strikka vidare.  I dag har eg strikka ferdig hua.  Så googla eg "hodeomkrets" og fann ut at ho vil passe til ein eitt- eller toåring.

Elles ser eg at strikkefastheita endra seg då eg gjekk over til fire trepinnar.  Det er ikikje noko anna å seie enn at eg burde ha sjekka andre huemønster og ikkje minst mi eiga strikkefastheit før eg starta!  Heldigvis veit eg om ein liten venn som vert eitt år i desse dagar!

Kvar januar...

... tenker eg at no skal eg klare meg med det eg har i kjøleskap og frysarar. Det einaste eg treng å kjøpe er meierivarer, frukt og grønt.  Eg er sikkert ikkje åleine om det!

Butikkane taklar det på ulikt vis.  Coop køyrer tilbod på frukt.  Så trekkjer kundane dit.  Spar køyrer 10-kronerstilbod, så fyller kundane som går inn på deira butikkar, korga full av ting dei snart vil trenge.  I tillegg kjem kupongane.  Kven tek ikkje imot det som er gratis?

I dag har det og vore minus 10 grader.  Eg retta dei siste tentamenane for 1. semester.  Då letta eg sjølvsagt ti hakk.  Inspirert av mor mi, lufta eg dynene i kulden.  Så få ein håpe at eventuelle små kryp døyr.  Med berre markar og slik kulde vi har no, håper eg at iberiasniglane og kreperer! 

God helg!

Brått blått

 Denne veka har eg plukka vekk jula.  Eg synest det er greitt å bruke litt tid på det.

 Eg ønska meg blått stæsj til jul, for no har eg lyst til at badet nede skal bli blått, så kan det oppe vere rosa og raudt.  Eg synest januar er blå, turkis og kanskje lysegul.

Til jul kjøpte eg meg ny morgonkåpe.  Då valde eg å kjøpe ei som "matchar" veggene.  Den gamle er frå 80-talet.  Ho har helst vore brukt på Volda sjukehus.  No synest eg det er greitt å ha ei når her er overnattingsgjester.

Det er flott, kaldt ver her. Ungdomane kosar seg på isen.  Sjølv kan eg ikkje gå på skeiser, og eg har slått frå meg å lære det. Ein må vel rekne med litt knall og fall, og det tek eg ikkje sjansen på.Eg har vakse opp der det er skiføre. Faren for å slå seg er mindre i snø enn på is.

Bok 1: De urolige

Syv år etter at faren hennes døde, dukket båndopptakeren opp i en kasse på loftet. Han hadde ønsket å "organisere epilogen", dokumentere aldringen, i en bok han og hun skulle lage sammen. Han var bestemt, nysgjerrig, punktlig og gammel. Det skulle være de to og en båndopptaker. Det skulle være håndterlig og kontrollert, og i henhold til planene. De hadde regler for alt, ikke minst for hvordan man tilbrakte tid sammen. Hun skulle stille spørsmålene, han skulle svare. Han sa hun kunne spørre om hva som helst, men hun var ikke sikker på om det var sant. Hun vokste opp med kunstnerforeldre og ble selv forfatter. Hun lærte tidlig at det ikke var så lett å skille mellom hva som var sant og hva som ikke var det. Livet med foreldrene var en øvelse i å omsette erfaringer til historier og bilder. Hun tegnet kart og førte lister for å mestre vekslingen mellom det uforanderlige livet med faren på en karrig øy i Østersjøen og det omflakkende livet med moren i Norge og USA. Da de endelig sitter med båndopptakeren mellom seg, har alderdommen tatt tak i ham på en måte som gjør samtalene uforutsigbare og sprukne. De foregår på et språk ingen av dem helt behersker, og tar dem til steder de aldri tidligere har vært sammen: mellom klarhet og drøm, dikt og virkelighet. "De urolige" er historien om barnet som ikke kan vente med å bli voksen, og om foreldrene som helst vil være barn. Den utspiller seg i spennet mellom livsvilje og dødsdrift og forholder seg gjennom seks deler på ulike måter til tid, lek, kunst, identitet og kjærlighet. Linn Ullmann har med stort alvor og svart humor skrevet en lysende øm fortelling om familie, glemsel og sorgarbeid, og om de mange historiene som utgjør et liv.

Linn Ulmann var på Skavlan og fortalde om den siste boka si.  Noko av dette kan ein lese i boka.  Eg liker bøkene hennar.  Denne er heilt spesiell fordi den handlar om oppveksten hennar og forholdet til begge foreldra.  Oppveksten hennar har vore ulik slik den vart fortald i vekeblada på 70-talet.  I alder er ho mellom meg og søstera mi.  Vi las at ho skulle til USA og bli modell.

Eg synest romanen er interessant og vel verdt å lese!  Undervegs har eg vore i tvil om ho burde utlevere mor si slik ho gjer.  Mange vil nok endre syn på henne som menneske.  Linn Ullmann balanserer hårfint her.  Om mora ikkje er glad for det, så kan det hende at ho unner dottera å skrive sanninga?  Ho vil kanskje stå for eller erkjenne at dei vala ho har tatt i livet, har fått konsekvensar for dottera?

Romanen har fått høge terningkst.  Les gjerne kva meldaren i VG skriv.

Diktanalyse

I dag starta vi norskåret med å lytte til og lese "Sommarfuggel i vinterland". Vi starta med nokre dyremetaforar før vi fann fram til eigenskapane til sommarfuglen som fargerik, flyktig og skjør. Kva tyder det å vere ny i livet - og å vere ny i nord? Kven har alt det dei eig i ein koffert? Her må ein lese mellom linjene! Som eg seier, er det ikkje noko fasistsvar, men ein må grunngi tolkingane sine. Eg fekk dei fleste med meg på at det er snakk om ein flyktning. Til slutt fann vi ein versjon frå 80-talet der forattaren harselerer over kor lite plass det er i landet vårt. han hadde floge nordover!

Plukke ut jula?

I dag tok eg fram nynorskbunken min.  Eg sat pal til eg var ferdig. Etterpå fekk eg  ny energi!  Ein kan no håpe at det også er sykja som slepper taket.  Det kan og vere tanken på jobb som gjer at ein får lyst til å avslutte jula ...

Duken henta eg i "nyestova".  Der la eg på kvit løpar på eine bordet, og la klar ein til neste.  Det er no greitt å bruke dukane før ein vaskar dei.  Noko juleservise vart plassert vekk.  Til neste helg får vi rydde ut jula, men det kan no vere greitt å plukke vekk litt kvar dag, synest eg.  Viss ikkje har det lett for at noko gøymer seg vekk.

Mål for jula var å bruke fleire lys og serviettar enn eg kjøper.  Det har eg greidd med god margin! Dei grøne lysa fann eg inst i skåpet... Skal ein ta eit lite atterhald når ein veit ein skal på handlerunde i mæraste by saman med frøkna i morgon? 

I dag har det vore nokre få minusgrader her, og sola har skine inn vindauget.  Eg synest det er herleg at det går mot lysare tider! Eg gler meg og verkeleg til å kome i sving att!

Årets lesaroppleving 2015

Nokre år greier eg å finne den eine boka, andre år har eg trekt fram romanar i ulike sjangrar.  Kva med 2015?

Når eg no har lese over dei 58 bokomtalane mine, så ser eg at eg har lese og likt mange bøker.  Når ein satsar på biblioteka og lydbøker, er ikkje alltid utvalet så stort.  det kan lett bli mykje krim.  Det er greitt nok i travle periodar, men av og til må ein utfordre seg sjølv!

Eg ser at då eg las Den største forbrytelsen, var eg inne på om den kunne bli årets bok på bloggen. Dette er ei typisk "Les ei bok og bli klok-bok".
 

Av andre gode bøker eg har lese, vil eg trekke fram Slåttekar i himmelen. Romanen er interessant og gripande.  Og ein kan sjølvsagt ikkje la vere å lese korleis det går vidare i Bror din på prærien.

Blogging 2016

1. januar har eg hatt for vane å skrive ei lita "bloggerklæring".  Dei som måtte ønske å lese desse, kan klikke seg bakover i tid her. Det vert vel helst eg sjølv som gjer det... I periodar har eg kome litt ut av blogginga av ulike grunnar, då kan det vere greitt å minne seg sjølv på kvifor ein har denne hobbyen.

Det beste med blogg synest eg at det er ein stad der ein ikkje trenger seg på andre.  Det er heilt fivilleg å lese.  Ein irriterer ikkje folk med å fylle opp veggen deira som til dømes på Facebook.  I tillegg til dei grunnane eg har skrive før, er det den viktigaste.

Sløv start
I romjula har eg vore svært sløv.  Julaftan kveld og morgonen 1. juledag kjende eg på noko i halsen. Men det gjekk over.  Den 29. vakna eg og følte meg eledig.  Eg var oppe og sløva i ein stol medan eg hadde mest lyst til å legge meg.  Eg la meg fullt påkledd med varmeteppe på fullt - og fraus.  Heldigvis var eg betre både i forgårs og i går.  Når det er snakk om sjukdom på jobb, plar eg seie at eg har ikkje har tid å bli sjuk.  "Det passar aldri å vere sjuk"får eg høyre. Akkurat no er kanskje den beste tida, var mi magre trøyst.  No har eg fått sett krim av Arne Dahl med relativt godt samvit.  I dag har eg og knekt bokmålsbunken, så det står til liv. Sjukdom som går over, er ikkje noko å klage over.  Ein får berre gjere det beste ut av situasjonen.  No håper eg å få att ork til strikking.

Litteratur
Det er litt artig å sjå at eg i fjor las 58 bøker.  Det er ikkje første gong!  Det er vel typetal det heiter. Ein skulle tru eg hadde gått inn for det...

2015:58
2014: 61

2013: 58

2012: 58

2011: 62

2010: 59

2009: 76

Bokmeldingane mine er litt enkle innimellom.  Eg skriv berre mi meining, så får andre gjere seg opp si eiga!

Kva skal vi ha til middag?

Eg håper at eg i 2016 finn fram til nye enkle middagsrettar. Av og til røper eg berre kva eg serverer.  Sjølv er eg ofte glad for berre små tips til kva eg kan lage.  Det er ikkje sikkert eg lagar det eg ser hos andre, men det set kanskje i sving eigne idear.

Handarbeid

Eg er med på to ulike handarbeidssider på Facebook, Strikkesida og Koftegruppa.  Det er inspirerande og lærerikt. Det er kjekt å kunne strikke sine eigne plagg, synest eg.  Så må eg passe på å ikkje bli for ivrig.  Det vert nok nokre strikkeinnlegg i 2016 også.

Kvardagsliv, men ikkje dagbok

Når ein er på jobb kvar dag, er det ikkje så aktuelt å skrive dagbok, men enkelte glimt kan no eg dele med blogglesarane. 

Pausefisk?

Nokre dagar har eg ikkje så mykje å melde.  Tidlegare har eg då lagt ut eit lite bilde frå heim eller hage.  Det trur eg at eg vil begynne med igjen, slik at det vert eit lite innlegg frå meg kvar dag.  Det set eg pris på med andre bloggarar.Samtidig kjem eg ikkje til å stresse om eg ikkje får det til.

I løpet av helga skal eg kåre årets bok.

Godt nytt bloggår!